De tijd tussen theorie en praktijk, tussen planstudie en uitvoering, staat niet stil. Dat betekende bij SAA dat de meer gedetailleerde uitwerking van het Tracébesluit (TB) SAA, soms nieuwe inzichten met zich meebrengt. Het onherroepelijke TB uit 2012 is een gegeven maar de projectomgeving blijft steeds aan verandering onderhevig. Dat blijkt ook uit onderstaande voorbeelden over de spoorbrug en het Pippi Langkoushuis.
Geen betonnen spoorbrug, maar staal-betonnen boogbrug
Om de verbreding van de A1 mogelijk te maken, moest de spoorbrug bij Muiderberg vervangen worden door een langer exemplaar die een grotere overspanning kon maken. De verbreding van deze spoorbrug was op papier mogelijk, maar in de praktijk pakte dit anders uit. De overspanning kon namelijk niet verlengd worden, omdat de betonnen pijlers de ruimte voor de nieuwe rijstroken zouden beperken. Daarom werd gekozen voor een staal-betonnen boogbrug met één grote overspanning. Dit veroorzaakte de nodige onrust bij de inwoners van een nabijgelegen woonkern. Zo’n spoorbrug maakt namelijk meer geluid dan een betonnen brug als er treinen overheen rijden.
Extra geluidsschermen
In het wijzigings–tracébesluit dat nodig was voor het nieuwe ontwerp van de spoorbrug werden daarom eisen gesteld om de extra geluidshinder te beperken. Omdat het geluid van de rijdende treinen op de spoorbrug niet meer overlast mocht opleveren dan dat van een rijdende trein op de aarden baan, werd een moot beton op de brug gestort zodat het geluid van de stalen spoorbrug niet resoneerde. Het omgevingsteam zette zich in om samen met omwonenden te kijken naar mogelijkheden om het woongenot in de woonkern Hakkelaarsbrug te verbeteren. Die mogelijkheid deed zich voor met extra geluidsschermen over een lengte van 200 meter en 10 meter hoog.
Ondanks alle maatregelen om het geluid te beperken, bleef een aantal omwonenden ontevreden met de nieuwe situatie. Omwonenden van het buurtschap Hakkelaarsbrug, dat vlakbij de spoorbrug ligt, startten daarom een ludieke actie tegen de spoorbrug door de geluidsoverlast die zij daarvan ondervonden. Zij riepen de Vrije Republiek Hakkelaarsbrug uit.
Pippi Langkoushuis op Ponton
Ter hoogte van Muiden verlegden we de oude A1 en bouwden we een nieuw aquaduct onder de Vecht door. Op de plek waar het nieuwe aquaduct zou komen, stond de ‘Vechthoeve’, ook wel het Pippi Langkoushuis genoemd. Dit karakteristieke houten huis is onderdeel van de Nieuwe Hollandse Waterlinie en de Stelling van Amsterdam en moest dus gesloopt worden. Het huis stamt nog uit de tijd van Napoleon en kon bij een dreigende bezetting van de vijand snel in brand worden gezet.
Nieuwe stek
In eerste instantie maakten we vanwege de slechte staat van de Vechthoeve met de gemeente Muiden afspraken om het huis te slopen en op een andere plek weer op te bouwen. Vanwege de hoge architectuurhistorische waarde en het besef dat dit huis in dezelfde staat behouden moest blijven, werden die plannen van tafel gehaald. Als monument moest het verplaatst worden. Hiervoor werd een specialistisch transportbedrijf in de arm genomen, met veel ervaring in het verplaatsen van grote gebouwen. Door het huis op te vijzelen en het op een ponton te schuiven kon het monument in zijn geheel over de Vecht vervoerd worden. De Vechthoeve vond een nieuwe bestemming 500 meter verderop.
Op televisie in Japan
De verplaatsing van het zogenaamde Pippi Langkoushuis zorgde voor veel positieve media-aandacht. Zelfs in Japan kwam de verplaatsing op de televisie. Inmiddels pronkt de Vechthoeve op het erf van landgoed Hoogerlust waar het een maatschappelijke en publieke functie heeft.
